
Sanırım 3. trimestera girmemin büyük etkisi var. Artık dışarı çıktığımda 3. mağazada soluklarım hızlanmaya bacaklarım ağrımaya başlıyor. Hele akşam eve gittiğimde şiş ayaklarımı görünce ağrılarım daha da bi depreşiyor :(
Şu ana kadar toplam 13 kilo aldım. 55 kiloyla başladığım serüvende su an 68 kiloya ulaştım. Geçen ay doktorumun tatlıyı keselim demesine rağmen pek de sözümde duramadım. Çok fazla tatlıcı olmasam da Karadenizli olmamamın verdiği yetenekle(!) pasta börek kurabiye çok yaptım, ee tabi yapmışken de yememek olmaz. Ama hiç bir zaman "oturdum bi kekin yarısını yedim, ay gözüm döndü bi oturuşta 15 kurabiye yedim, off börekler sıcacıktı dayanamadım 5 tane yedim" ci olmadım. Hep ölçülü, hep tadına bakancı oldum. Meyveyi abartmadım sadece ara öğünlerimde yedim. Süt içemediğimden ayran ve yoğurt olayına girdim. Her gün düzenli yarım saat yürüyüşümü yaptım. Yemeklerde her zaman aldıklarımın dışında abartı bişe almadım ama belki porsiyonlarımı yarım ölçü büyüttüm. Hiç bir zaman pilav ve makarnacı da olmadığımdan yine pilav ve makarna yemedim.
Ama dediğim gibi anlam veremediğim bi şekilde hızla kilo aldım. Tek pişmanlığım hamileliğimin ilk üç ayında hiç kilo almamam gerekirken ben 3 kilo aldım. 2. hamileliğimde en çok buna dikkat edicem.
Aslında doğal yapıya bakınca bebeğin kilosu şu an gayet iyi, plesantası, amniyon sıvısı, vücutta oluşan ödemler ve göğüslerde dolgunluk tabi baya bi ağırlık oluşturuyor.
Ben şimdi böyle konuşunca neden kiloya bu kadar takıyosun diceksiniz ama takıntılı olduğumdan değil aslında, bu kadar hızlı kilo almak alışkın olmadığım bi durum o yüzden çok şaşırıyorum :)
Hamilelik öncesi ben istediğini yiyen bi Boğaydım, çünkü istediğim zaman spinningde ter döküp pilateste vücudumu toparlayabilirdim :)
Evet tam bir spor aşığıyım! Haftada 3 gün spora gider, yüzer, spinning ve pilates yapardım. Ama tabi bi anda sporu bırakıp iş sadece yürüyüşe kalınca durum böyle oluyor!
Kilo artışını geçecek olursak, yaşadığım diğer bir sıkıntı da nefes alış verişinde güçlük yaşamam. Bu da bu hafta başladı yani 28. haftanın başında. Akşamları derin nefes alamadığım zaman stres olup hızlı hızlı nefes alıp vermeye başlıyorum. Gece uyuyamaz hale geldim. Tuvalete kalktıktan sonra bir daha uyu uyuyabilirsen! Gündüz uyku bastırdığı an işte değilsem hemen koyveriyorum kendimi, biliyorum gece bu uyku gelmeyecek çünkü!Sabaha karşı 6,5 gibi tam uykuya dalıyorum ki 7'de alarm çalıyor ve 7,5'ta servise koşuyorum:(
Tabi bu aralar bu düşüncelerimin yanı sıra beni çok mutlu eden o minik hareketler yok mu! Allah'ım ölücem ölücem! Ofisteyken elim sürekli karnımda akşamları da gözüm! O hareketleri dışardan izlemek daha da eğlenceli. Tabi bir de artık kızıma yeri öyle dar geliyo ki babasına sarılmış uyuyorsam eğer, babasının kahkahalarıyla uyanıyorum. "hayırdır" dediğim zaman "kızına sor,beni itip kakıyor" diyor:)
Bu arada tüm hamileler birlik olup dua edelim de Başbakanın vermiş olduğu talimat üzerine doğum iznimiz 24 haftaya bi an önce çıksın!
Sevgiler sevgiler..
sd
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder