"Kızım"

Herkese Merhaba,

Bu yazıyı kızımın doğum günü için kendi doğum günümde, 5 Mayısta yazıyorum esasen. Şimdiden o kadar duygusalım ki, o gün heyecandan bir köşeye düşer bayılırım diye şimdi yazayım dedim.

"Güzel yavrum, doğum gününe 3 gün kala inan kalbim yerinden çıkacak gibi.
Geçen sene bugün ben çok sancılanınca hastaneye yatmış, doğum başlamış denmiş ama bir anda sancım kesilince beni eve geri yollamışlardı. Geçen sene doğum günüm sana kavuşamadığım için bütün gün ağlayarak geçti. Halbuki 3 gün sonra gelecektin ama o gün eve sensiz gelmek çok dokunmuştu bana. (Doğum hikayem için tıktık..)

Üzerinden koskoca 12 ay, 365 gün geçmiş. O günlerin hepsinde-ofise gelmem hariç- 7/24 hep beraberdik. Koynumda uyudun, koynumda uyandın.
Sana yemek eğitimi, uyku eğitimi vermeye çalışırken seni çok kasmış olabilirim. hepsi için özür dilerim.
Nihayetinde hepsinden vazgeçtim. Hayatın boyunca sen nasıl istiyosan öyle yaşa kızım. Özgürlük olsun ufkun.
Hasta olduğun günler geçmek bilmedi, senden çok ağladım. Sen öksürdükçe benim ciğerlerim sızladı.
Daha 15 günlükken antibiyotikle tanıştın, ama sonrasında hiç kullanmak zorunda kalmadın, şükür.

Memelerimi parçaladın, 4,5 ay boyunca koltugu tekmeleye tekmeleye emzirdim seni, yine de vazgeçmedim.
Sen büyüdükçe anlamlandı hayatımız, güldükçe, akşamları oyun istedikçe, bizle beraber masaya oturup şapur şupur yemek yedikçe...
Kız çocuğu gibi bebeklerle tencerelerle oynamadın. Ya araba sürüp "vın vınnn" dedin ya da top oynayıp "booool" (gol:)) diyip evi inlettin :)
Evin üstünde tırmanılacak ne kadar merdiven ne kadar sehpa varsa hepsinin üstünü tavaflayıp, geri akıllı akıllı indin.
Giyinmekten hiç hoşlanmasan da ben seni giydirirken üst badini çıkarabilmem için kollarını yukarı kaldırmaya başladın, çoraplarını çıkarıp geri giymeye çalıştın.

Arabaya ilk bindiğimizde mutluluktan gık demezken, o yolculuk 20 dakkayı geçtiği an ortalığı yıktın. O sıralarda eğer ben direksiyondaysam sana çok bağırdım,evet, ve hepsi için tekrar özür:(

Ek gıdaya iyi ki 4. ayda başlamışız ki, beni yemek konusunda hiç üzmedin. Hasta olduğun dönemler hariç hep mükemmel bir obur boğa  olduğunu kanıtladın:)
Şu anda 11 kilo, 78 cm.'sin. 3,600 gr 52 cm doğmuştun,resmen koca dana oldun!

İlk dişini 5 aylıkken çıkarmış, 6.5 aylıkken emeklemeye başlamıştın. Erken emeklediğin için hemen yürürsün sandık ama sen hala yürümüyorsun:)

11 aylıkken ben işe giderken sabahları boynuma sarılıp, beni bırakmak istemiyorsun. Akşam "baba nerde kızım" dediğimde kapıya koşuyorsun. Baban geldiğinde senle oynasın diye hemen kollarını uzatıp kendini yere atıyorsun. Babanla yorulduktan sonra kollarını bana uzatıp "beni al anne" bakışı atıyorsun:)

Balon gördükçe kendinden geçiyor, acayip sesler çıkartıp sonucu yine cırlayarak ağlamaya bırakıyorsun:)
Anye(anne) ,baba, dede, del(gel), bool(gol), çiçi(cici), babe(babaanne) ,deyde (teyze), ayde (ayşe), cıs,bebe(bebek) diyorsun.

Müzik açtırmak istiyorsan telefonumu bana uzatim derken gözüme sokup "naaay naaay" diyorsun.
Bebeğini önce beşiğine yatırıp "neen neen" diyorsun, sonra da beşiği kafana geçirip "ce ce" yapıyorsun :)
Şaşkoz kızım benim:)

Müzik duyar duymaz kafanı sallamaya başlıyorsun.
Evin camından kuşlara gel gel yapıp, sokakta geçen hurdacıya cırlayarak atar yapıyorsun.

Daha yazılcak diil 365 gün, 365 milyon hatıran var bizimle. Dilerim daha nicelerini yaşamayı nasip eder Allahım bize.
İlk yaşını kutladığımız heyecanımızı sen de yaşarsın tüm yeni yaşlarında.
İyi insanlarla karşılaşır, doğru adamlara aşık olursun inşallah.
Umarım sadece mutluluktan ağlarsın.
Sen de anne olur, bu tarifsiz duyguyu iliklerine kadar yaşarsın...inşallah meleğim...
Daha çok dileğim varken buraya bu kadarı yeter.
Dilerim hep mutlu olursun...
Seni çok seviyorum annem...her şeyim.

sevgiler sevgiler ...
seda