Irmağın ilk emzikle tanışması 14 günlükken ben mastit olup hastaneye yattığımda başlamıştı.
Ateşim yükselmiş, mastitin m'sini bilmiyoruz, gecenin bir yarısı Irmağı anneme ve kayınvalideme bırakıp soluğu hastanede alıyoruz. Mastit olduğumu öğrenir öğrenmez su kaybını önlemek adına serum bağlanıyor, ateş düşürücü ayrı bir serum daha bağlanıyor. Bu sırada Irmak saat başı emdiğinden ben bi taraftan süt sağıp, sağdığım sütü eşimle eve yolluyorum. Bi taraftan ateş içinde kıvranırken bi taraftan "evde benden meme bekleyen minicik bebeğim var ne olur şu serumu kökleyin de hızlıca alıp gideyim" diyorum.Hatta daha da ileri gidip, "hemşire hanım bu serumları evde eşim bağlayamaz mı bana" diye bile soruyormuşum ki ben hatırlamıyorum :). Bu arada eve yolladığım sütleri kızım biberonla almayı reddediyor, kaşıkla içiyor. Ancak emme isteğini karşılamak için bir objeye ihtiyacı duyuyor. İşte bu anda babaannesi ve anneannesi emzik veriyor.
Ondan sonraki süreçte Irmak sadece uyuyacağı zaman emzik aldı. Gün içinde hiç bir zaman sussun, ağlamasın diye emzik vermedim. Emzik onun için hep uykuya giden yoldu. Ne zaman uyuyacaksa o zaman emzik istedi.
Bu süreç içerisinde hiç de pişmanlık duymadım aksine çok da iyi yapmışız dedim. Tek zorlandığım dönem, 4-5 aylıkken gece emzik ağzından düştüğünde uyanıyordu, tekrar emziği ben verene kadar ağlıyordu. İşte bu dönem nerden alıştırdım yahu bu emziğe dedim evet ama sonrasında geçti gitti.
Kasım ayında yani Irmak 17 aylıkken kayınvalidem " Seda, bu kız emziği istemiyor, ayağımda sallarken birden battaniyesini yüzüne kapatıyo, sonra da uyuyo,bence sen de emziği verme böylece bırakmış oluruz" dedi.
İyi ki de demiş.
Ben o gece emziği sakladım. Emzirdim. ayağımda sallamaya başladım, baktım bizimki battaniyeyi yukarı doğru çekiyor:) İlk başta allahım nefessiz kalıcak napıyo bu deli çocuk dedim ama bi baktım ki uyumuş bile:)
Böylelikle emzikle vedalaştık. Evdeki tüm emzikleri toplayıp kaldırdım, çünkü gördüğü zaman meme deyip hop ağzına atıyordu. Onu yapması gece de isteyebilir düşüncesini tetikliyordu.
2 yaşını doldurmadan emziği bıraktırırım,nasıl olucak derken birden kendiliğince çözüldü bu iş.
Şu an hala emdiği için tek dezavantajım hastalık/aşı gibi durumlarda gece sık sık meme diye ağlaması. Hal öyle olunca tabi ben de yanıma yatırıyorum ve yatarak emziriyorum, işin bonusu sabah yanımda uyanan bi çift koca göz ve boynuma dolanan ipeksi kollar:)
Darısı sancısız bir şekilde emzirmeyi bırakmanın başına..
Sevgiler sevgiler...
seda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder