Bebeksiz Tatil

Herkese Merhaba,

Bu aralar etrafımda çok sık rastladığım bi durumu sizinle paylaşıp,size fikir sorayım istiyorum sevgili okur.
Malum herkes yaz tatili planını yaparken kimi 1 hafta, kimi 10 gün kimi 1 ay gidiyor bir yerlere.
Kimi bebeğini kapıp 3 kişilik çekirdek ailesiyle gidiyor, kimi bakıcısını da kapıp gidiyor, kimi de bebeğini ebeveynine bırakıp gidiyor.

Şimdi burda söz konusu bebek yaş aralığımız 6 ay- 24 ay diyelim. (Çünkü daha büyük çocuk belki de sizle gelmek istemeyebilecek, büyük annesinin yazlığında kalmak isteyebilecektir.)

Bütün bir yıl bebeğe bakıyorum zaten, dinlenmek en büyük hakkım diyor arkadaşım. 7 günlüğüne Çeşmeye kaçıyoruz eşimle diyor. E, özlemez misin diyorum.
Özlerim tabi, özlenmez mi, ama kısa bi mola diyor.

1 gün 2 gün 3 gün gerçekten uzaklaşmaya ihtiyacımız olduğu dönemlerimiz oluyor,hepimizin. İşte o zaman gidersin.
Ama düşünüyorum da 7 gün ben Çeşmede bütün gün sere serpe plajda yatıcam diye bebeğimden ayrı kalmak istemem.

Onun anne-baba ilgisine en ihtiyaç duyduğu bu dönemde neden onu bırakayım ki?
Bütün gün plajda güneşlenmek yerine neden onun kumlarla oynamasını, denize girmeye çalışmasını kaçırayım?
Deniz kenarı bir şehirde oturuyor olsam zaten hiç sıkıntı değil.
Hafta sonu bırak büyüklere git çeşmeye 2 gün 1 gece deli gibi eğlen, kafanı dağıt.

Ya da Türkiye'den çok mu boğuldun, arkadaşların da dolu dolu geçecek 3-4 günlük bir yurt dışı seyahati mi planladı, eyvallah, ona da giderim.
Ama dediğim gibi bizim güneyimizdeki otellerin mantığı belli. Sabahtan akşama kadar hiç bir aktivitesiz yat.
İşte orda çocuğumu özlerim ben. Boşsun ya:)

4 günlüğüne her şey dahil bir otelde bebekle deniz tatili yapmış bir anne olarak söylüyorum ki evet,gerçekten çok yoruluyorsun,ve o tatil senin tatilin olmuyor. Ama ordaki günlerimi düşününce bütün gün sahilde güneşlenecektim, Irmak olmasa. Bir elimde telefon sürekli onun fotoğraflarına bakıyor olacaktım. Değer mi aslı varken?
Onun 1 yaşının yaz tatili bir daha geri gelmicek. 15 aylıkken,anneye bağımlılığı top yapmışken,ben hayattayken, sağlıklıyken, durumum müsaitken, neden dinlenmek için evladımdan kaçayım ki?

Belki de bu aralar etrafımda çok fazla bebeğinden ayrılmak zorunda kalan anne, annesini kaybetmiş arkadaşlarım oldu da bende ki ayrılamama sendromu ondan oluştu.

Ama dediğim gibi,uzun soluklu bi tatili kızımsız düşünemiyorum.Yurt dışına da gideceksem onun biraz daha büyümesini bekliyorum. Ya da sahilde biraz da dinlenmek istiyorsam ebeveynlerden birini alıp götürürüm diyorum ki bizim bu yaz ki planımız böyle.

Şimdi siz söyleyin sevgili okur, ben çok mu gelenekçi yaklaşıyorum bu duruma?
Yoksa, annedir ne yapsa yeridir mi diyosunuz:)

Sevgiler sevgiler..
seda