Yıl sonuna doğru hızlanan hayatımın özeti, annemlerin Ankara'ya gelmesi, yılbaşı organizasyonunun bizim evde yapılması, yılbaşının hemen peşine Niksar'a ablamların yanına gitmemiz oldu.
İşin en güzel yanı da, bana hayatımın en güzel hediyesini veren 2013 yılını yine en sevdiklerimle uğurlayıp, 2014 yılına yine onlarla "merhaba" dedim.
Peki Irmak bu aralar ne mi yapıyor? Bol bol cırlıyor, Ben "hayır" dedikçe daha da çok cırlıyor.
Jet hızıyla emekleyip her yerden ayağa kalkıyor. Saatlerce ayakta durup, öyle oyun oynamak istiyor. Artık tek başına oyun oynamaktan ziyade bizle beraber bişeler yapmak istiyor.
Bana ve ya babasına sarılıp uyuyor. (Uyuyunca da tabi doğru yatağına gidiyor:)) bol bol "anne" diyor.
Irmak aynı göbek, aynı yanak işte :)
2013 yılı bana dünyada sahip olabileceğim en büyük serveti verdiği için, onu çok sevmiştim. Herkes 13 rakamının uğursuzluğuna inanadursun, ben ona tüm hamileliğim ve 8 Mayıs günü için binlerce kez teşekkür ederim.
sevgiler sevgiler..
seda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder