19 Şubat 2014 Çarşamba

Ekose

Herkese Merhaba,

Evet ben bir stil bloggerı değilim ama bu sabah çektiğimiz bu kareleri çok sevdim ve paylaşmak istedim sadece. Ne olur beni yargılamayın, bana kızmayın:)

Bu aralar kafam çok yoğun , gerek iş gerekse hayat akışımda sorunlar varken yine de gülümsemek yine de mutlu olmak istiyorum.


Karar vermek bu kadar mı zor? Ya da karar verdiğiniz zaman önünüze çıkan engellerde siz napıyorsunuz? Tökezliyor musunuz yoksa bir usta gibi atlayıp yolunuza devam edebiliyor musunuz?

"Anne" kimliklerimizin yanında eş, çocuk ve arkadaşız diğerleri için. Bunları unutmamak için çaba sarf ettikçe karşıdaki insanların bunu anlamaması ne üzücü değil mi? Hadi dertleşelim..








Elbise: Lee Cooper, Botlar: OİARTE, Mont: Sisley

Sevgiler sevgiler...

seda

6 yorum:

Didem dedi ki...

ah ne ustalığı Seda'cım, tabiiki tökezleyen bir amatörüm ben bahsettiğin konularda hele de doğum sonrası depresyonundan hala çıkamamış biri olarak. ''Anne'' dışındaki kimliklerim beni zorluyor , bazen eski ben olmayı özlüyorum ama sonra Derinsiz bi hayat düşünemiyorum.Acaba işe dönseydim daha mı kolay atlatırdım diye düşünüyorum . Onu düşünüyorum , bunu düşünüyorum işte öyle akşama kadar 40 senaryo geçiyor aklımdan

Adsız dedi ki...

en kötü karar kararsızlıkta iyidir diyenlerdendim büyük konuşmamayı öğrenmeden önce;)şimdi senin tabirinle tökezliyorum kendi tabirimle rafa kaldırıyorum ama sık kullanılan bir rafta sanırım sürekli bana kendisini hatırlatıyor:)zor iş karar vermek bazı konularda,hayati meselelerde.Dİğer konuya gelirsek ''anne'' sıfatından sonra başka sıfatlara yetişmek biraz zor,zamanla öğrenilecek inşallah, bazen yetişebiliyorum herşeye herkese ama bazen😍gökçe

escapist pudisse dedi ki...

kesinlikle işe başlamalısın diyorum Didemcim. İşe başladıktan, Irmağı bıraktıktan sonra ona daha çok bağlandım, insanlara daha çok deger vermeye, kendimi diğer kimliklerime daha çabuk döndürdüm. Kızlarımız büyüyecek ve o kimliklere geri döneceğiz, unutma:)

escapist pudisse dedi ki...

Aslında güçlü insanlardır kararlı olanlar derim hep ama kendim karar veremedikçe, güçsüz olmayı da yediremiyorum kendime de :) Evet, çoğu zaman yetiştiğimizi düşünsek de etrafımızdakiler hiç öyle düşünmüyor malesef, işin kötüsü en çok yıpranan yine biz oluyoruz:(

Adsız dedi ki...

güçlü olmadığımı anne olunca anladım ya da annelikte çok başarılı olamadım galiba😔Sizi ig de keşfettim sonra blogunuzu okudum ve bence gayet güçlü birisiniz😍hem herkül müyüz biz canım biraz naz yapalım,beceriksiz olalım değil mi?En doğru kararları verebilmek dileğiyle..gökçe

escapist pudisse dedi ki...

ben de takipteyim sizi igDe :) ahh amin hepimiz için ..sevgiler